Wednesday, August 14, 2013

ေမတၱာဥဒါန္း .....

ေမတၱာဥဒါန္း .....

    * ေလာက၌ ဆားမပါေသာ ဟင္းလ်ာသည္ အရသာမရွိသလုိ ေမတၱာမပါေသာ လူမႈဆက္ဆံေရး-သည္လည္း ေျပျပစ္မည္ မဟုတ္ပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေမတၱာတရားသည္ လူမႈဆက္ဆံေရး၏ အခရာပင္ျဖစ္-ပါေတာ့သည္။

       * ဆက္ဆံေရးႏွင့္ကင္းေသာ လူသားေလာကရယ္လုိ႔ မရွိ။ သုိ႔ျဖစ္၍ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ လူသားေတြက
တဏွာေပမျဖင့္ ဆက္ဆံၾက၏။ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ လူသားေတြက ေဂဟႆိတေပမျဖင့္ ဆက္ဆံၾက၏။
တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ လူသားေတြက ေမတၱာေပမျဖင့္ ဆက္ဆံၾက၏။

       * တဏွာေပမျဖင့္ ဆက္ဆံၾကေသာအခါ အတၱကုိ ေရွ႕တန္းတင္သည့္အတြက္ ပူေလာင္မႈကုိပဲ ခံစားၾက
ရ၏။

   * ေဂဟႆိတေပမျဖင့္ ဆက္ဆံၾကေသာအခါ အတၱ. ပရ ထုိႏွစ္၀ကုိ ေရွ႕တန္းတင္သည့္အတြက္ ပူေလာင္မႈေရာ ညီညြတ္ေျပလည္မႈကုိပါ ခံစားၾကရ၏။ ၿငိမ္းေအးမႈကား မရရွိေသးေပ။

       * ေမတၱာေပမျဖင့္ ဆက္ဆံမူကား ပရကုိသာလွ်င္ အေျခခံသည့္အတြက္ ညီညြတ္ေျပလည္မႈအျပင္ ၿငိမ္းေအးမႈကုိပါ ခံစားၾကရ၏။

           အဘယ္အရသာကုိ မိတ္ေဆြ ခံစားခ်င္ပါသနည္း .....

* တူညီေသာဆႏၵ ......

        * သတၱ၀ါတုိင္းဟာ အခ်င္းခ်င္း ကုိယ္ခ်င္းစာတရားထားကာ ေဖးမ ကူညီလ်က္ မိမိတုိ႔ ရရွိထားသည့္ အသက္. စည္းစိမ္. ဥစၥာ အျဖာျဖာတုိ႔ကုိ ဆထက္တံပုိး တုိး၍ တုိး၍သာ ေနခ်င္ၾကမည္မွာ အမွန္ပါ။

       * မိမိတုိ႔ ရရွိထားသည့္ အသက္. စည္းစိမ္. ဥစၥာတုိ႔ကုိ ဆထက္တံပုိး တုိးပြားျခင္း၏ မူလဘူတမွာ ေမတၱာတရားပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ျငင္း၀ံ့မည္ မဟုတ္ပါ။ ထုိေမတၱာတရားကုိ ပြားမ်ားႏုိင္လွ်င္ကား
ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး သာယာမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ေပသည္။

         * သတိထားစရာ ရန္ႏွစ္ျဖာ ...

       * ေလာက၌ ဆန္႔က်င္ဘက္ရန္သူႏွင့္ကင္းေသာ သဘာ၀တရားရယ္လုိ႕ မရွိ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေမတၱာတရား
ပြားမ်ားသူမွာလဲ ရန္သူဆုိတာ ရွိမည္သာ။

       * စိတ္သည္ အေတာ္ခက္၏။ အေျပာင္းအလဲ ျမန္လြန္းလွ၏။ တစ္ခါတစ္ခါ ေမတၱာသေဘာ သက္၀င္၏။ တစ္ခါတစ္ခါ ေမတၱာသေဘာ ပ်က္ျပယ္၏။ ေမတၱာပ်က္ေသာအခါ ေဒါသသေဘာ သက္၀င္
လာ၏။

       * ထုိေမတၱာေရာ ေဒါသပါ စိတ္ကုိမွီ၍ ျဖစ္ၾက၏။ စိတ္အေပၚမွာ တည္မွီၾက၏။ ထုိတြင္ ေမတၱာသေဘာ သက္၀င္လာေသာအခါ ေအးခ်မ္းရ၏။ ေဒါသသေဘာ သက္၀င္ေသာအခါ ပူေလာင္ရ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဒါသသည္ ေမတၱာ၏ ရန္သူျဖစ္လာပါေတာ့သည္။

       * မိတ္ေဆြတုဟာ ေၾကာက္စရာ .....

       * ေလာက၌ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုးမွာ မိတ္ေဆြအတုပင္ျဖစ္၏။ ေလာက လူယံုသတ္လုိ႔
ေသရသည္က မ်ားလွ၏။ ေလာကမွာ တစ္ခါတစ္ေလ တဏွာေပမသည္ ေမတၱာေယာင္ေဆာင္ကာ ၀င္လာတတ္၏။ အတၱကုိ လက္နက္အျဖစ္ အသံုးခ်တတ္၏။ ဤသည္မွာ တကယ့္ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ ရန္သူျဖစ္ပါသည္။

       * တဏွာေပမသည္ ေမတၱာေယာင္ေဆာင္၍ ခ်စ္ဟန္ျပ၏။ အက်ိဳးလုိလားဟန္ ျပ၏။ သုိ႔ေသာ္ ပရိမာဏ-အတုိင္းအရွည္ရွိ၏။ အကန္႔အသတ္ထား၏။ ``ငါ့ရပ္. ငါ့ရြာ. ငါ့မိသားစု. ငါ့သား. ငါ့သမီးမွ ငါ့မွ´´ဟု သတ္မွတ္ကန္႔သတ္လာ၏။

      * ဤသည္မွာ အနားကပ္၍ ထုိးသတ္ေနျခင္းျဖစ္၍

No comments:

Post a Comment