ပ႒ာနပစၥယနိေဒၵသပါဠိနိႆယ

`` ပ႒ာနပစၥယနိေဒၵသပါဠိနိႆ ´´

ပ႒ာနေသသကံ အဟံ ၀ႏၵာမိ .....

ေဟတုပစၥေယာ            အာရမၼဏပစၥေယာ
အဓိပတိပစၥေယာ          အနႏၲရပစၥေယာ
သမနႏၲရပစၥေယာ         သဟဇာတပစၥေယာ
အညမညပစၥေယာ        နိႆယပစၥေယာ
ဥပနိႆယပစၥေယာ      ပုေရဇာတပစၥေယာ
ပစၧာဇာတပစၥေယာ        အာေသ၀နပစၥေယာ
ကမၼပစၥေယာ                ၀ိပါကပစၥေယာ
အာဟာရပစၥေယာ        ဣၿႏၵိယပစၥေယာ
စ်ာနပစၥေယာ               မဂၢပစၥေယာ
သမၸယုတၱပစၥေယာ       ၀ိပၸယုတၱပစၥေယာ
အတၳိပစၥေယာ              နတၳိပစၥေယာ
၀ိဂတပစၥေယာ             အ၀ိတဂတပစၥေယာ ....။

       * ေဟတုပစၥေယာ၊ ေရေသာက္ျမစ္လွ်င္ ယင္းသစ္ပင္ကုိ စိမ္းရႊင္ညြန္႔ေ၀ စည္ပင္ေစထ ေထာက္ပံ့မသုိ႕ သဟဇာတံ ရုပ္ႏွင့္နာမ္ကုိ သေႏၶပ၀တ္ မလြတ္ေစရ သဘာဂတာ ဆယ့္ႏွစ္ျဖာတြင္ ေကာင္းစြာခုိင္ၾကည္ တည္သည္၏အျဖစ္ကုိ သိေစတတ္ေသာ ေဟတုသတၱိထူးျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳျခင္းလကၡဏာရွိေသာ ဟိတ္ေျခာက္ပါး ပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပ
သည္တကား .....

       *  အာရမၼဏပစၥေယာ၊ ေတာင္ေ၀ွးႀကိဳးတန္း သူမစြမ္းကုိ မပန္းရေလ ထုိင္ထေစဖုိ႕ စိတ္, ေစေလးတန္ နာမကၡန္ကုိ ျဖစ္ဟန္တူစြာ ရွစ္သဘာတြင္ ဆြဲေထာက္ရာအာရံု၏အျဖစ္တည္းဟူေသာ အာရမၼဏသတၱိ ထူးျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳျခင္းလကၡဏာရွိေသာ အာရံုေျခာက္ပါးပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

        *  အဓိပတိပစၥေယာ၊ စၾကာဘုန္းငူ မ်ားဗုိလ္လူတုိ႔ ၿပိဳင္သူမရွိ အုပ္စုိးဘိသုိ႕ မိမိဆုိင္ရာ နာမ္ခႏၶာ၀ယ္
ေကာင္းစြာစုိးဘိ သတၱိရွိေသာ အဓိပတိေလးပါး သဟဇာတ ပစၥည္းတရားႏွင့္ ေျခာက္ပါးအာရံု အဖံုဖံုေသာ  အာရမၼဏာဓိပတိ ပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....


       * အနႏၲရပစၥေယာ၊ ေပ်ာ္စံနတ္ရြာ စၾကာမင္းဖ်ား သားႀကီးအားသုိ႕ အျခားမဲ့ေန စိတ္ႏွင့္ေစကုိ မေသြ-
တူစြာ ျဖစ္စိမ့္ငွါျဖင့္ ေလ်ာ္စြာသတၱိ အစြမ္းရွိသား ေရွးေရွးေသာ နာမ္ခႏၶာေလးပါး အနႏၲရပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * (တနည္း) အနႏၲရပစၥေယာ၊ စတုဒီပ စကၠိႏၵသည္ သားလွသည္းခ်ာ ၾသရသာကုိ နန္းလ်ာထီးျဖဴ
ေဆာင္ႏွင္းမူလ်က္ နတ္ရြာတက္၏သုိ႕ ပဋိသေႏၶအစရွိေသာ ေရွးေရွးေသာ နာမကၡႏၶာတုိ႔အား မိမိ၏ အျခားမဲ့၌ ျဖစ္ခြင့္ေပး၍ ေက်းဇူးျပဳျခင္းလကၡဏာရွိေသာ အနႏၲရပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * သမနႏၲရပစၥေယာ၊ စည္းစိမ္မမက္ ေတာႀကီးထြက္သည့္ စကၠ၀တ္မင္းဖ်ား သားႀကီးအားသုိ႕ အျခားမဲ့ေန စိတ္ႏွင့္ေစကုိ မေသြသိပ္သဲ တစ္စိတ္ထဲသုိ႕ အကြဲအျပား အၾကားမရွိ မိမိႏွင့္တူစြာ ေက်းဇူးျပဳႏုိင္
ေသာ သတၱိရွိေသာ သမနႏၲရပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * သဟဇာတပစၥေယာ၊ အလင္းျဖစ္မႈ ဆီမီးျပဳသည့္ တႏၲဳပမာ သဟဇာတ နာမႏွင့္ရုပ္ ဘူတုပၸါဒါ သေႏၶ-
ခါလည္း ၀ိပါက၀တၳဳ ယင္းေျခာက္ခုအား တူျငားအ႒ သဘာဂတြင္ တကြမေကြ ျဖစ္ေစျခင္းဟူေသာ သဟ-
ဇာတ သတၱိထူးျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳျခင္းလကၡဏာရွိေသာ နာမ္မဟာဘု ၀တၳဳ, ၀ိပါက သဟဇာတေျခာက္ပါး
ပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * အညမညပစၥေယာ၊ သစ္သားသံုးခြ ခ်င္းခ်င္းမသုိ႕ ဥပကာရာ ေထာက္ပံ့လာေသာ နာမ္မဟာဘု ၀တၳဳ, နာမ္အား တူရွစ္ပါးတြင္ ေထာက္ထားလွန္ပင္း အခ်င္းခ်င္းဟူေသာ အညမညသတၱိထူးျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳျခင္း
လကၡဏာရွိေသာ နာမ္, မဟာဘု ၀တၳဳ, ပါက အညမညသံုးပါး ပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * နိႆယပစၥေယာ၊ သစ္ပင္စုိက္ေျမ သစ္ပင္ေတြ၏ မေသြမွီရာ ပံုပမာႏွင့္ တစ္ျဖာပန္းခ်ီ ေဆးရုပ္မီွဖုိ႕
ညီညီၾကက္ထား အ၀တ္ကားသုိ႕ ျဖစ္ျငားမေသြ ေရွးေရွးေျမလွ်င္ ျဖစ္ရာ မွီရာ တည္ရာျဖစ္ေသာ သတၱိထူးျဖင့္
ေက်းဇူးျပဳျခင္းလကၡဏာရွိေသာ သဟဇာတနိႆယ ပုေရဇာတနိႆယႏွစ္ပါး ပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * ဥပနိႆယပစၥေယာ၊ မုိးႏွင့္မကင္း စံုခပင္းတုိ႔ မုိးတြင္းၿခိမ္အံုး ထစ္ခ်ဳန္းျမည္က်ိဳး ရြာသည့္မုိးသုိ႕ သံုးမ်ိဳး
ျပားလတ္ စိတၱဳပၸါဒ္အား ႀကီးမားလွစြာ မွီရာျဖစ္ေသာ အာရမၼဏူပ, အနႏၲရူပ, ပကတူပနိႆယပစၥည္းတရား-
သည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * ပုေရဇာတပစၥေယာ၊ အလင္းမွီေန မ်ားဗုိလ္ေျခကုိ ကေပၸစစြာ ေပၚလာထြန္းပ ေနႏွင့္လသုိ႕  ေနာက္မွ-
ျဖစ္ေလ စိတ္ႏွင့္ေစအား ပုေရဇာတ သတၱိထူးျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္ေသာ ၀တၳဳပုေရဇာတ, အာရမၼဏပုေရ-
ဇာတ ႏွစ္ပါးပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပ
သည္တကား .....

       * ပစၧာဇာတပစၥေယာ၊ ေပါက္ခါစရြယ္ လင္းတငယ္အား တာတြယ္အာသာ ေစတနာသုိ႕   ဦးစြာျဖစ္ၾက
ကုိယ္ကာယအား ေနာက္မွျဖစ္ဦး သတၱိထူးျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳႏုိင္ေသာ နာမ္ခႏၶာေလးပါး ပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * အာေသ၀နပစၥေယာ၊ ေနာက္ေနာက္မြန္ေလး သာလြန္ေမႊးေအာင္ ေရွးေရွးထံုထား နံ႔သာလားသုိ႕
မျခားမျပတ္ မ်ိဳးဇာတ္တူေသာ ေနာက္ေနာက္ေဇာအား ေက်းဇူးျပဳႏုိင္ေသာ စြမ္းပကားအဟုန္ ထံုေစႏုိင္-
ေသာ ေရွးေရွးေသာ ေလာကီေဇာဟူေသာ အာေသ၀နပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * ကမၼပစၥေယာ၊ သစ္ပင္တုိ႔အား မ်ိဳးေစံလားသုိ႕ အားပါးထုတ္ထ ဗ်ာပါရျဖင့္ ေၾကာင့္ၾကႀကီးစြာ ေစတနာ
ဟူေသာ သဟဇာတကမၼ, နာနာကၡဏိကကမၼႏွစ္ပါးပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * ၀ိပါကပစၥေယာ၊ ခ်မ္းရိပ္နားေန သြင္းေလေျပသုိ႕ တစ္ေသြျဖစ္ဟန္ နာမကၡန္ကုိ ပူပန္ေ၀းလ်က္ ၿငိမ္သက္ေစႏုိင္ေသာ ၀ိပါက္ပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * အာဟာရပစၥေယာ၊ မယိမ္းမယုိင္ ခုိင္ေစေသာအား ေထာက္သည့္က်ားသုိ႕ ႏွစ္ပါးရုပ္နာမ္ သဟဇံႏွင့္
ေလးတန္ေၾကာင္းအင္ ရုပ္အစဥ္ကုိ မၿပိဳမက် မလဲရေအာင္ ေထာက္ပံ့ေသာအား ေက်းဇူးမ်ားေသာ နာမ္-
အာဟာရသံုးပါး ၾသဇာဟူေသာ ရုပ္အာဟာရပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * ဣၿႏၵိယပစၥေယာ၊ တစ္ျပည္တြင္း၌ ခ်င္းခ်င္းမဆန္႔ သီးမသန္႔ဘဲ ခြဲခန္႔ပုိင္စား မွဴးမတ္မ်ားသုိ႕ သံုးပါး-
ျပားလတ္ သဟဇာတ္ႏွင့္ ဓာတ္ပဥၵ၀ိညာဏ ကမၼဇကုိ မိမိအလုိသုိ႕ လုိက္ေစႏုိင္ေသာ သတၱိထူးျဖင့္ ေက်းဇူး-
ျပဳႏုိင္ေသာ သဟဇာတိၿႏၵိယ, ပုေရဇာတိၿႏၵိယ, ရူပဇီ၀ိတိၿႏၵိယသံုးပါးပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * စ်ာနပစၥေယာ၊ သစ္ပင္ေတာင္ငူ တက္သည့္သူသည္ ေအာက္လူတုိ႔အား ေျပာသည့္လားသုိ႕   ႏွစ္ပါး-
ရုပ္နာမ္ သဟဇံအား ရႈစားေစျခင္းဟူေသာ သတၱိထူးျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္ေသာ စ်န္အဂၤါငါးပါး ပစၥည္းတရား
သည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * မဂၢပစၥေယာ၊ ပကတိလမ္း လုိရာျမန္းဖုိ႕ ေဆာင္စြမ္းသည့္ႏွယ္ သတၱိၾကြယ္သုိ႕ သြယ္သြယ္တကြ ျဖစ္-
သမွ်ကုိ ကိစၥ, အာရံု လုိရာႀကံဳေအာင္ ပုိ႔ေဆာင္တတ္ေသာ သတၱိထူးျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္ေသာ မဂၢင္တစ္-
ဆယ့္ႏွစ္ပါး ပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပ
သည္တကား .....

       * သမၸယုတၱပစၥေယာ၊ စတုမဓူ ေရာစပ္မူႏွင့္ နည္းတူလွစြာ ယွဥ္ၾကရာ၀ယ္ မကြာသေဘာ လုိက္ေလ်ာ-
ႏုိင္ေသာ သမၸယုတၱသတၱိထူးျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳႏုိင္ေသာ နာမ္ခႏၶာေလးပါး ပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * ၀ိပၸယုတၱပစၥေယာ၊ ရသာေျခာက္ပါး ေပါင္း၍ထားသုိ႕ ႏွစ္ပါးရုပ္နာမ္ ပစၥယုပၸန္ ပစၥည္း တစ္ခ်ိန္တည္း-
၀ယ္ သီးသီးေတြ႕ၾက ဆံုမိၾကလည္း ဆန္႔က်င္သေဘာ မလုိက္ေရာဘဲ ေက်းဇူးျပဳႏုိင္ေသာ ၀ိပၸယုတၱသတၱိ-
ထူးျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳႏုိင္ေသာ သဟဇာတ၀ိပၸယုတ္, ပုေရဇာတ၀ိပၸယုတ္, ပစၧာဇာတ၀ိပၸယုတ္တရားသံုးပါး ပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * အတၳိပစၥေယာ၊ ေျမျမင္းမုိရ္သည္ ထုိထုိစိမ္းရႊင္ ျမက္သစ္ပင္အား ေထာက္ပံ့လားသုိ႕ ထင္ရွားရွိၿပိဳင္
ေထာက္ပံ့ႏုိင္ေသာ သတၱိထူးျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳႏုိင္ေသာ သဟဇာတတၳိ, ပုေရဇာတတၳိ, ပစၧာဇာတတၳိ, အာဟာ-
ရတၳိ, ရူပဇီ၀ိတိၿႏၵိယတၳိငါးပါး ပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * နတၳိပစၥေယာ၊ ေနေရာင္၏ ၀င္ေပ်ာက္ျခင္းသည္ လေရာင္ထြန္းေတာက္ျခင္းငွါ ေက်းဇူးျပဳသကဲ့သုိ႕
ေရွးေရွးေသာစိတ္တုိ႔၏ မိမိတုိ႔ ထင္ရွားမရွိ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ျခင္းျဖင့္ ေနာက္ေနာက္စိတ္တုိ႔အား ျဖစ္ခြင့္ေပး၍
ေက်းဇူးျပဳျခင္းဟုဆုိအပ္ေသာ နတၳိပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာ
သာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * ၀ိဂတပစၥေယာ၊ ေနေရာင္ကြယ္ေပ်ာက္ လေရာင္ေရာက္သုိ႕ ကုိယ့္ေနာက္စိတ္ေစး ျဖစ္ခြင့္ေပးလ်က္
ေရွးေရွးစိတ္၏ ကင္းေပ်ာက္ျခင္းဟူေသာ သတၱိထူးျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳႏုိင္ေသာ ၀ိဂတပစၥည္းတရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * အ၀ိဂတပစၥေယာ၊ သမုဒ္ေရနက္ ငါးလိပ္ေတြတြက္ မကင္းေလဘဲ ေထာက္ပံ့နဲ႕သုိ႕   ပစၥဲ, ပစၥယုပ္
မကင္းခ်ဳပ္ဘဲ ပစၥယုပၸန္အခုိက္၌ ေထာက္ပံ့တတ္ေသာ အ၀ိဂတသတၳိထူးျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳႏုိင္ေသာ ပစၥည္း
တရားသည္။ အတၳိ၊ ပုဂၢိဳလ္, သတၱ၀ါ သူငါမေႏွာ တရားသေဘာသာ ထင္ရွားရွိပါေပသည္တကား .....

       * ဣတိ၊ ဤသုိ႕။ ေဗာေဓႏၲံ၊ သဗၺညဳတာ ဥာဏ္ေတာ္သားျဖင့္ ဦးစြာက်န သိၿပီးမွလွ်င္ မ်ားလွေ၀ေန
တုိ႔တစ္ေတြကို သိေစေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို။ အဟံ၊ ပ႒ာန္းတရား မကြယ္ျငားေအာင္
ရြတ္ပြားျပဳလုပ္ အကၽြန္ပ္သည္။ ၀ေႏၵ-၀ႏၵာမိ၊ ဂုဏ္ေတာ္ထံုမႊမ္း ပံုေတာ္မွန္းလ်က္ ခ်ီးမြမ္းေထာပနာ
ပဏာရုိက်ိဳး လက္စံုမုိး၍ ရွိခုိးကန္ေတာ့ပါ၏ ဘုရား ....................

                   * အမရပူရၿမိဳ႕၊ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ႀကီး၏ ပ႒ာနပစၥယုေဒၵသဘုရားရွိခုိး ....
အရွင္သီလာစာရ၊ ျမေတာင္ စာရုိက္ပူေဇာ္ပါသည္။

         * ၁၃၇၅-ခုႏွစ္၊ ၀ါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ (၇) ရက္ေန႔ည ၁၁း၄၆မိနစ္ ၿပီးသည္ ။ (၂၈.၈.၂၀၁၃)

ေမတၱာဥဒါန္း .....

ေမတၱာဥဒါန္း .....

    * ေလာက၌ ဆားမပါေသာ ဟင္းလ်ာသည္ အရသာမရွိသလုိ ေမတၱာမပါေသာ လူမႈဆက္ဆံေရး-သည္လည္း ေျပျပစ္မည္ မဟုတ္ပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေမတၱာတရားသည္ လူမႈဆက္ဆံေရး၏ အခရာပင္ျဖစ္-ပါေတာ့သည္။

       * ဆက္ဆံေရးႏွင့္ကင္းေသာ လူသားေလာကရယ္လုိ႔ မရွိ။ သုိ႔ျဖစ္၍ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ လူသားေတြက
တဏွာေပမျဖင့္ ဆက္ဆံၾက၏။ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ လူသားေတြက ေဂဟႆိတေပမျဖင့္ ဆက္ဆံၾက၏။
တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ လူသားေတြက ေမတၱာေပမျဖင့္ ဆက္ဆံၾက၏။

       * တဏွာေပမျဖင့္ ဆက္ဆံၾကေသာအခါ အတၱကုိ ေရွ႕တန္းတင္သည့္အတြက္ ပူေလာင္မႈကုိပဲ ခံစားၾက
ရ၏။

   * ေဂဟႆိတေပမျဖင့္ ဆက္ဆံၾကေသာအခါ အတၱ. ပရ ထုိႏွစ္၀ကုိ ေရွ႕တန္းတင္သည့္အတြက္ ပူေလာင္မႈေရာ ညီညြတ္ေျပလည္မႈကုိပါ ခံစားၾကရ၏။ ၿငိမ္းေအးမႈကား မရရွိေသးေပ။

       * ေမတၱာေပမျဖင့္ ဆက္ဆံမူကား ပရကုိသာလွ်င္ အေျခခံသည့္အတြက္ ညီညြတ္ေျပလည္မႈအျပင္ ၿငိမ္းေအးမႈကုိပါ ခံစားၾကရ၏။

           အဘယ္အရသာကုိ မိတ္ေဆြ ခံစားခ်င္ပါသနည္း .....

* တူညီေသာဆႏၵ ......

        * သတၱ၀ါတုိင္းဟာ အခ်င္းခ်င္း ကုိယ္ခ်င္းစာတရားထားကာ ေဖးမ ကူညီလ်က္ မိမိတုိ႔ ရရွိထားသည့္ အသက္. စည္းစိမ္. ဥစၥာ အျဖာျဖာတုိ႔ကုိ ဆထက္တံပုိး တုိး၍ တုိး၍သာ ေနခ်င္ၾကမည္မွာ အမွန္ပါ။

       * မိမိတုိ႔ ရရွိထားသည့္ အသက္. စည္းစိမ္. ဥစၥာတုိ႔ကုိ ဆထက္တံပုိး တုိးပြားျခင္း၏ မူလဘူတမွာ ေမတၱာတရားပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ျငင္း၀ံ့မည္ မဟုတ္ပါ။ ထုိေမတၱာတရားကုိ ပြားမ်ားႏုိင္လွ်င္ကား
ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး သာယာမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ေပသည္။

         * သတိထားစရာ ရန္ႏွစ္ျဖာ ...

       * ေလာက၌ ဆန္႔က်င္ဘက္ရန္သူႏွင့္ကင္းေသာ သဘာ၀တရားရယ္လုိ႕ မရွိ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေမတၱာတရား
ပြားမ်ားသူမွာလဲ ရန္သူဆုိတာ ရွိမည္သာ။

       * စိတ္သည္ အေတာ္ခက္၏။ အေျပာင္းအလဲ ျမန္လြန္းလွ၏။ တစ္ခါတစ္ခါ ေမတၱာသေဘာ သက္၀င္၏။ တစ္ခါတစ္ခါ ေမတၱာသေဘာ ပ်က္ျပယ္၏။ ေမတၱာပ်က္ေသာအခါ ေဒါသသေဘာ သက္၀င္
လာ၏။

       * ထုိေမတၱာေရာ ေဒါသပါ စိတ္ကုိမွီ၍ ျဖစ္ၾက၏။ စိတ္အေပၚမွာ တည္မွီၾက၏။ ထုိတြင္ ေမတၱာသေဘာ သက္၀င္လာေသာအခါ ေအးခ်မ္းရ၏။ ေဒါသသေဘာ သက္၀င္ေသာအခါ ပူေလာင္ရ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဒါသသည္ ေမတၱာ၏ ရန္သူျဖစ္လာပါေတာ့သည္။

       * မိတ္ေဆြတုဟာ ေၾကာက္စရာ .....

       * ေလာက၌ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုးမွာ မိတ္ေဆြအတုပင္ျဖစ္၏။ ေလာက လူယံုသတ္လုိ႔
ေသရသည္က မ်ားလွ၏။ ေလာကမွာ တစ္ခါတစ္ေလ တဏွာေပမသည္ ေမတၱာေယာင္ေဆာင္ကာ ၀င္လာတတ္၏။ အတၱကုိ လက္နက္အျဖစ္ အသံုးခ်တတ္၏။ ဤသည္မွာ တကယ့္ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ ရန္သူျဖစ္ပါသည္။

       * တဏွာေပမသည္ ေမတၱာေယာင္ေဆာင္၍ ခ်စ္ဟန္ျပ၏။ အက်ိဳးလုိလားဟန္ ျပ၏။ သုိ႔ေသာ္ ပရိမာဏ-အတုိင္းအရွည္ရွိ၏။ အကန္႔အသတ္ထား၏။ ``ငါ့ရပ္. ငါ့ရြာ. ငါ့မိသားစု. ငါ့သား. ငါ့သမီးမွ ငါ့မွ´´ဟု သတ္မွတ္ကန္႔သတ္လာ၏။

      * ဤသည္မွာ အနားကပ္၍ ထုိးသတ္ေနျခင္းျဖစ္၍